استاد سيّد مجتبي حسيني / 19 آبان 1398
برخي براي منع استصحاب ادّعا مي کردند عصير عنبي با عصير زبيبي فرق دارد. حتّي طبق اين فرض نيز اگر عصير زبيبي قليان کند و ثلثينش برود و مسکر شود فرق مذکور ديگر مورد اعتنا نخواهد بود زيرا دليلي اقوي وجود دارد و قطعاً متعلّق حرمت است.
مسکريّت حتّي اگر براي بعض از افراد رخ دهد بر معنون خود صدق خواهد کرد. همچنين ميزان آن براي تحقّق اسکار نيز موضوعيّت ندارد و با هر مقداري اگر موجب سکر شود مسکر و حرام خواهد بود.
اگر قليان به نفسه نبود و بالنّار بود با توجّه به اين که در برخي مراحل اوّليّه ذهاب ثلثين نيست و در مراتب بعدي هست باز هم منشأ حرمت خواهد بود.
اين بحث حرمت عصير زبيبي بود امّا مورد بحث نجاست آن بايد گفت نجاست دائر مدار مسکريّت است.
درباره این سایت